Beste Walid, draag de hoofddoek maar zelf of durf een vrije man te worden

Elke dag stromen dit soort opmerkingen binnen. Van mannen zoals jij die westerse waarden aan hun laars lappen en de sluier vrijheid noemen. Deze, het bericht van Walid, was trouwens veel beleefder dan de meeste berichten die ik krijg. Aan deze moslimmannen wil ik zeggen: jij moet je aanpassen aan het land van aankomst, zo simpel is dat. Niet andersom.

Dus mijn boodschap is: beste Walid, draag de hoofddoek maar zelf.

Je moet dan zo lang mogelijk maagd blijven. Tot aan je huwelijk met iemand uit je gemeenschap. Zo vroeg mogelijk trouwen met iemand uit je gemeenschap die je misschien niet zelf gekozen hebt en zoveel mogelijk kinderen baren om de eer van het gezin te vrijwaren. Liefst zonen. Je eigen leven, je eigen dromen, daar zal het nooit over gaan. Je moet bedienen en altijd beschikbaar zijn…

Maar wat zeg ik nu? Dit gaat nooit met jou of met mensen met jouw profiel gebeuren. Want je bent een man. Je bent een man uit de moslimgemeenschap met conservatieve opvattingen zo te zien, dus vaak behandeld als koning binnen je gezin en gemeenschap.

De hoofddoek geldt in jouw hoofd als een symbool van vrijheid omdat je eigen vrijheid en privileges nooit in gevaar komen, integendeel. Als de hoofddoek vrijheid is, waarom draag jij hem niet en waarom is het dan zo gevaarlijk om de hoofddoek af te leggen? In Iran is mevrouw Amini vermoord. In Frankrijk werd een vrouw met de dood bedreigd omdat zij op televisie geen sluier droeg. Er zijn in Europa meisjes die door hun broer vermoord werden omdat ze zoals westerse vrouwen wilden leven. Deze vrouwen noemen jullie „honden”. Wie durft dan nog te spreken van keuzevrijheid? Velen zitten permanent tussen hamer en aambeeld. De voorwaardelijke liefde van de oerconservatieve familie en gemeenschap en de drang naar vrijheid die altijd botst met huiselijk geweld en repressie in de intieme sfeer.

Als je eerlijk bent, weet je dat de hoofddoek gemaakt is om vrouwen te temmen, om hun unieke identiteit als mens weg te gummen, om kleine meisjes tot huiselijke en seksuele objecten te reduceren. Politiek is die onderdrukkende functie van de hoofddoek in de taboesfeer blijven hangen omdat sommige partijen de radicale kant van de moslimgemeenschap, precies mensen zoals jij, willen paaien.

Maar ik zal hierover nooit zwijgen. Ik zal altijd opkomen voor vrijheid en integratie.

Want onze dochters moeten kunnen opgroeien in vrijheid. Een Europa dat zijn waarden beschermt, waaronder de gelijkheid tussen mannen en vrouwen en het secularisme.

Dit Europa kunnen mensen zoals jij en ik helpen bouwen. Maar dan moet je eerst uit je sektarisme stappen. Ik weet hoe moeilijk het is om uit iets te stappen maar probeer na te denken en kijk naar de echte problemen van vrouwen, misschien vind je de kracht om een bondgenoot te worden van je zusters. De kracht om zelf ook een geëmancipeerde man te worden.

Als je het normaal vindt dat vrouwen zich bedekken, terwijl we allemaal weten wat dat betekent, dan vrees ik dat jij nog geen geëmancipeerde zelfredzame man bent. Anders zou je het prima vinden om te leven zonder dat vrouwen onderdrukt of onderdanig zijn.

Zoals de Franse filosoof Simone de Beauvoir schreef: niemand is tegenover vrouwen agressiever of minzamer dan een man die niet helemaal zeker is van zijn mannelijkheid.

Jouw mannelijkheid hoef je niet te meten aan het niveau van onderdanigheid van vrouwen rondom je. Wel aan jouw capaciteit om hen alles te gunnen. Dan maak je jezelf ook vrij.

Dus beste Walid, draag de hoofddoek maar zelf of durf een vrije man te worden. Een man die de onderwerping van vrouwen niet nodig heeft om zich sterk te voelen. Een man die gelijkheid kan verdragen. Een échte man in mijn boekje.

Dit was de achttiende column van Assita Kanko voor De Telegraaf.

www.telegraaf.nl