Sinds wanneer zijn huidskleur en herkomst een excuus voor ’foute’ politiek?

Of meer concreet, kan Zelensky bijvoorbeeld mevrouw Lahbib en België vertrouwen? Hoe zit het met de geloofwaardigheid van de 26 andere EU-lidstaten als ze dit zonder uitleg accepteren? Op dit moment zijn Russische soldaten Oekraïense burgers aan het doden, vrouwen en kinderen aan het verkrachten, huizen aan het vernielen en niet alleen Oekraïners, maar zelfs een deel van de wereldbevolking aan het laten verhongeren. Ik vraag mij dus af hoe EU Hoge Vertegenwoordiger Josep Borrell en EU-voorzitter Charles Michel dit kunnen accepteren en uitleggen als ze namens de EU optreden.

Ik ben verbijsterd door het nieuws over de twijfelachtige verhouding tot Rusland van onze nieuwe Belgische Minister van Buitenlandse Zaken, mevrouw Hadja Lahbib. Ze bezocht als toenmalige journaliste vorig jaar het bezette Krim schiereiland om verslag te doen van een festival.

Stel je voor je bent een allochtone vrouw en je doet het niet goed op je werk. Waarom zou je anders behandeld moeten worden? Waarom zou je geen kritiek mogen krijgen? De linkse trolls op twitter vinden dat er kritiek is op de nieuwe Belgische minister van buitenlandse zaken die compleet fout zit omdat ze vrouw en allochtoon is. Ze zeggen zelfs dat „de jacht op allochtone vrouwelijke politici is geopend.”

Sinds wanneer is huidskleur en herkomst een excuus voor ’foute’ politiek? Dat je allochtoon en vrouw bent geeft je geen recht om nalatig en incompetent te zijn. Zeker niet op een serieuze functie als het ministerie van buitenlandse zaken in tijden van oorlog. Dat het woke gedachtengoed racisme en fatalisme van de zuiverste soort is valt me weer op deze week.

Waar is de gelijkheid dan waarvoor ze pretenderen te strijden? Waarom zou iemand omdat ze allochtoon is anders behandeld moeten worden? Als ik minister zou zijn dan wil ik als minister behandeld worden en niet als „allochtone minister.” Iedereen gelijk voor de wet van bekwaamheid en integriteit. Je vraagt je af waarover het gaat? Dit is het verhaal.

Haar reis werd betaald door het Russische festival en niet door haar toenmalige werkgever, Belgische openbare omroep RTBF TV. Een promotie en PR reisje met veel lovende woorden voor de organisatie en niks over de explosieve sfeer en latente oorlog met Oekraïne. Er is ook nog eens bekend geworden dat één van Poetin’s dochters bij het festival betrokken was, dat nota bene door Gazprom werd gesponsord. De Belgische media vraagt zich nu af of Lahbib zich hiervan bewust was. Menen ze dat serieus? Wat een slappe houding.

Als ze zich dat inderdaad niet was, dan zie ik niet één, maar twee problemen.

Om te beginnen had ze als toenmalige journaliste beter moeten weten. De gewone man op straat wist wat er op de Krim aan de hand was. Hoe kon een journaliste die ook nog eens nieuwslezeres was dit niet weten? En hoe kon een journaliste nu haar reis laten betalen door de organisatie van het festival waar ze verslag van moest doen? Wat zegt dit over de onafhankelijkheid en integriteit van haar journalistieke werk?

EU-voorzitter Michel was in Oekraïne en heeft „met eigen ogen” Poetin’s puinhopen gezien. Hij was in Odessa op 9 mei en moest er schuilen net als iedereen toen een Russische raket insloeg. Michel sprak in juni in de VN Veiligheidsraad en getuigde dat, Het Kremlin voedselvoorraden als stealth raketten op ontwikkelingslanden gebruikt. Het drijft voedselprijzen wereldwijd op en drijft mensen in de armoede. Het ontregelt grote delen van de wereld.” Michel zei verder dat„ Rusland alleen verantwoordelijk is voor deze crisis, alleen Rusland.”

Mevrouw Lahbib is van de politieke partij van Michel die als EU-president Oekraïne fel verdedigt. Als Europarlementariër uit België heeft hij mijn volle steun. Maar ik heb nu ook een EU-voorzitter Michel nodig die dit Parlement duidelijk uitlegt wat hij gaat doen met deze verbijsterende ministersbenoeming van zijn partijgenote in deze verschrikkelijke oorlogstijd.

Als politicus, blank of zwart, man of vrouw, moet je ongeacht je politieke partij gewoon je werk goed doen en open staan voor kritiek. Het is betreurenswaardig dat minister Zuhal Demir of ikzelf altijd aangevallen worden om minder gegronde redenen. Puur racisme en haat. Gewoon omdat we allochtoon, Vlaams en rechts zijn.

Dit was de zesde column van Assita Kanko voor De Telegraaf. 

www.telegraaf.nl